ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ Μ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ*
Η τ/κυπριακή μειονότητα, που είτε επί οθωμανικής κατοχής, είτε επί Αγγλοκρατίας ήταν πάντοτε όργανο είτε της Τουρκίας είτε των Άγγλων, που τη χρησιμοποιούσαν ανάλογα, άλλοτε μεν για την καταπίεση, άλλοτε δε για την εξουδετέρωση της ελληνικής πλειοψηφίας, με τις επαίσχυντες και αντεθνικές συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου απέκτησε υπερπρονόμια, τα οποία την κατέστησαν «περιούσιον».«Αγωνίστηκε ο Κυπριακό Λαός και νίκησε η Τουρκία», είχε πει ο αείμνηστος Γεώργιος Παπανδρέου.Δεν θα αναφερθούμε εδώ λεπτομερώς ούτε στην περίοδο της Τουρκοκρατίας και τα όσα υπέφερε ο κυπριακός Ελληνισμός, με αποκορύφωμα τις σφαγές και τους απαγχονισμούς της 9ης Ιουλίου 1821, αλλά μήτε στην περίοδο της Αγγλοκρατίας, οπότε οι Βρετανοί αποικιοκράτες στο Νομοθετικό Σώμα εξουδετέρωναν την ελληνική πλειοψηφία με τις ψήφους των τουρκικής καταγωγής κατοίκων της Κύπρου.Αλλά και κατά τη διάρκεια του Αγώνα της ΕΟΚΑ, οι Τ/Κύπριοι και η ηγεσία τους συμμάχησαν με τους Άγγλους, παρά το γεγονός ότι η κυπριακή ηγεσία, σε κάθε περίπτωση, διακήρυττε ότι ο αγώνας των Ελλήνων της Κύπρου σκοπό είχε την κατάλυση του αποικιοκρατικού ζυγού και ο Διγενής, σε διαταγές του, ζητούσε να αποφεύγεται προσβολή αγγλικών περιπόλων, όταν σε αυτά συμμετείχαν και Τ/Κύπριοι.Οι διωγμοί των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης (6-7 Σεπτεμβρίου 1955), ύστερα από την τοποθέτηση από Τούρκους πράκτορες βόμβας στο Τουρκικό Προξενείο στη Θεσσαλονίκη, η εξόρμηση των τουρκικών στιφών στη Λευκωσία και σε άλλες πόλεις της Κύπρου, μετά την τοποθέτηση από τους ίδιους βόμβας στο Τουρκικό Γραφείο Πληροφοριών στη Λευκωσία, το καλοκαίρι του 1958, η δημιουργία από τους Άγγλους του κακόφημου επικουρικού σώματος από τα αποβράσματα του σύνοικου στοιχείου, με επιδόσεις σε συλλήψεις, κακοποιήσεις και βασανιστήρια Ελλήνων της Κύπρου, οι σφαγές Κοντεμενιωτών στο Κιόνελι με την ανοχή των Άγγλων και τόσα άλλα είναι καλώς γνωστά.Τώρα όσον αφορά την περίοδο 1963-64, για την οποία μερικοί τουρκοπροσκηνούμενοι και άλλοι συνήγοροι της κατοχής, για την οποία τόσο θόρυβο έχουν δημιουργήσει τελευταία, στα πλαίσια της ενοχοποίησης της ελληνικής πλειοψηφίας και αποενοχοποίησης της τουρκικής πλευράς, και πάλιν αυτοί πρώτοι ήρξαντο χειρών αδίκων, με το γνωστό επεισόδιο του πλοιαρίου «Ντενίζ» (8/10/1959) -πριν ακόμα εγκαθιδρυθεί επίσημα η Κυπριακή Δημοκρατία- με φορτίο όπλων και πυρομαχικών που προορίζονταν για τους Τ/Κυπρίους.Η ολέθρια πολιτική μας συνεχίστηκε και μετά την τουρκική εισβολή, οπότε, αντί να καταγγείλουμε την Τουρκία και να αξιώσουμε την εφαρμογή των ψηφισμάτων του ΟΗΕ και να οργανώσουμε την αντίστασή μας εναντίον της κατοχής -που δεν θα ήταν κατ’ ανάγκην και ένοπλη- αποδεκτήκαμε τη «δικοινοτική ομοσπονδία», που αργότερα έγινε «διζωνική», δηλαδή την οριστική διχοτόμηση.Αποτέλεσμα σήμερα, η τουρκική πλευρά να αξιώνει τη δημιουργία δύο «κρατών», κατά τρόπον που οι Τούρκοι θα είναι κυρίαρχοι στο βορρά και συνεταίροι στο νότο, με συνέχιση των «επεμβατικών δικαιωμάτων» της Τουρκίας. Αιωνία μας η μνήμη, δηλαδή.Αλλά δεν είναι, μήπως, ήδη συνεταίροι όταν μετά το άνοιγμα των οδοφραγμάτων, στις 23/4/2003 και τη λειτουργία τους ως ένα είδος «συνοριακών φυλακίων» και «τελωνειακών σταθμών», με τρόπο που να φαίνεται ότι αποδεχόμαστε έμμεσα την ύπαρξη της όποιας καλούμενης «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βορείου Κύπρου;Η κατοχή συνεχίζεται και εδραιώνεται, η Τουρκία δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία, δεν ανοίγει τα λιμάνια και τα αεροδρόμιά της στα πλοία και τα αεροπλάνα μας, αρνείται να εφαρμόσει τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, ο σφετερισμός των περιουσιών μας εντείνεται, η λεηλασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και η σύληση των ιερών και οσίων μας κορυφώνεται, ο εποικισμός συνεχίζεται, οι εναπομείναντες κάτοικοι της Καρπασίας καταπιέζονται. Η Μονή του Αποστόλου Βαρνάβα, ιδρυτή και προστάτη της Κυπριακής Ορθόδοξης Εκκλησίας, μετετράπη σε «μουσείο» και οι Τούρκοι αρνούνται στους ιερείς μας να λειτουργήσουν είτε εκεί είτε στον Άγιο Μάμαντα στη Μόρφου, για δε την είσοδο στη Μονή του Αποστόλου Ανδρέα επιβάλλεται η πληρωμή «εισόδου» κ.τ.λ., κ.τ.λ.Εμείς, προς επιβράβευση της κατοχής, εργοδοτούμε Τ/κυπρίους, και τους παρέχουμε πλείστα όσα κοινωνικά και άλλα ωφελήματα δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ. Επιδιορθώνουμε τα μουσουλμανικά τεμένη (τζαμιά), μερικά των οποίων αρχικά ήταν Ορθόδοξοι Χριστιανικοί Ναοί, ανακηρύττουμε τα τουρκικά λουτρά (χαμάμ) σε μουσουλμανικά μνημεία(!), ξοδεύουμε εκατομμύρια σε καζίνα των κατεχομένων κ.τ.λ.Και είναι γνωστό ότι ταυτόχρονα οι Τ/κύπριοι απολαμβάνουν τα όσα τους προσφέρει η λεγόμενη «ΤΔΒΚ», η Τουρκία, η Ευρωπαϊκή Ένωση και άλλοι διεθνείς οργανισμοί, κατά τρόπον ώστε να έχουν καταστεί η «περιούσιος μειονότητα». Ακόμα λίγο εμείς θα πληρώνουμε και χαράτσι, και θα γίνουμε όπως ήταν η πλειοψηφία των μαύρων της Νοτίου Αφρικής πριν από την ανεξαρτησία της και θα ζητούμε ίσα δικαιώματα με τους Τ/κυπρίους.
*Πρώην συνδικαλιστής
