Η πορεία επίλυσης του Κυπριακού Προβλήματος και οι κίνδυνοι για Κύπρο και Ελλάδα________________________________________________________________
Ομιλία από Πάνο Ιωαννίδη (Νομικός, Πρόεδρος Κίνησης)
με θέμα «Το Κυπριακό Ζήτημα και η σημερινή Πορεία»
Λεμεσός, 14 Ιανουαρίου 2009
___________________________________________________________
Κυρίες & Κύριοι,
Ένα από καρδιάς «ευχαριστώ» για την παρουσία σας στην σημερινή Εκδήλωση.
Οφειλόμενο επίσης το «ευχαριστώ» προς την Επιτροπή Διαφώτισης Λεμεσού της Κίνησης, για την όλη διοργάνωση.
Μετά που οι δύο ξεχωριστοί ομιλητές μας εξήγησαν -με την δική του αγωνία ο καθένας- τους κινδύνους που εγκυμονεί η σημερινή πολιτική στα θέματα Άμυνας και Παιδείας, εγώ θα προσπαθήσω να δώσω μια αντικειμενική και τεκμηριωμένη εικόνα, για την πορεία που ακολουθείται -κατά τους τελευταίους 10 μήνες- αναφορικά με την επίλυση του Κυπριακού Ζητήματος, καταλήγοντας στο ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ, όπως εμείς το πιστεύουμε.
Για λόγους συνοχής με τα όσα συμβαίνουν σήμερα, χρειάζεται μια -πολύ σύντομη- αναδρομή:
Οι Άγγλοι, μη συγχωρώντας μας το ρεζιλίκι που έπαθαν από τον Απελευθερωτικό Αγώνα της ΕΟΚΑ του ΄55-΄59 και μη αποδεχόμενοι ότι οι άνθρωποι ΟΛΟΥ του Κόσμου έχουν τα ίδια Ανθρώπινα Δικαιώματα, ακολούθησαν και στην Κύπρο την απάνθρωπη τακτική του ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕ και, με όσα λέμε να τεκμηριώνονται μέσα από τα αρχεία του ΔΙΚΟΥ τους Υπουργείου Εξωτερικών (του Foreign Office), οι Άγγλοι έπραξαν τα ακόλουθα:
Το 1956, διαίρεσαν -για 1η φορά- τον Κυπριακό Λαό σε Ελληνοκυπρίους και Τουρκοκυπρίους και προκάλεσαν σφαγές. Μέχρι το 1958 έπεισαν, την μεν Αμερική «να τους υποστηρίζει στα σχέδια τους», την δε Τουρκία «να εμπλακεί για πρώτη φορά στο ζήτημα» και μεθόδευσαν τον τρόπο «η Κύπρος να καταστεί προτεκτοράτο της Τουρκίας με Αγγλική κηδεμονία, μέσω των αγγλικών βάσεων». Το 1959 έπεισαν την Τουρκία και την Ελλάδα -η οποία έπεισε και τον Μακάριο- να αποδεχθούν ένα δοτό και μη βιώσιμο Σύνταγμα και το 1963 υποστήριξαν έμπρακτα την Τουρκανταρσία, τον βίαιο εγκλεισμό των Τουρκοκυπρίων σε θυλάκους και τον άρτιο εξοπλισμό της παράνομης, τουρκικής οργάνωσης ΤΜΤ, με στόχο την διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, το εθνικό ξεκαθάρισμα και την Διαίρεση της Κύπρου σε 2 κρατίδια. Το πρόσχημα ήταν «τα 13 σημεία του Συντάγματος, που ο Μακάριος πρότεινε να τροποποιηθούν για να μπορέσει να δουλέψει το Κράτος». Μια πρόταση, στην οποία ο Μακάριος προχώρησε και με την συμβουλή της Αγγλίας, μέσω του τότε Άγγλου Ύπατου Αρμοστή στην Κύπρο (Σερ Άρθουρ Κλαρκ).
Το 1967 επεκράτησε στην Αθήνα η Χούντα, η οποία -μέχρι το 1974- ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ στην μεν Ελλάδα αμυντικό παροπλισμό και πολιτική αλητεία, στην δε Κύπρο εμφύλια διένεξη μεταξύ των Ελλήνων, πραξικόπημα κατά του Κράτους, επιδρομή της Τουρκίας και παράνομη Κατοχή, ΑΛΛΑ και την παραπέρα διαίρεση των Ελλήνων της Κύπρου σε Πρόσφυγες και μη Πρόσφυγες, γεγονός χρησιμότατο για την παραπέρα επιτυχία της πρόστυχης τακτικής του ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕ.
Μετά από την Επιδρομή της Τουρκίας το ’74 και για 35 χρόνια, η πορεία προς επίλυση του ζητήματος της Κύπρου καθορίζεται κυρίως, ΟΧΙ από τα ξένα συμφέροντα (που όλοι τα επικαλούνται για να καλύψουν ποικίλες και πολλές αμαρτίες), ΑΛΛΑ από το ήθος, την εθνική διαπαιδαγώγηση και την αξιοπρέπεια που έχουν ή ΔΕΝ έχουν, οι εκάστοτε Πολιτικοί Ηγέτες κυρίως της Κύπρου, αλλά και της Ελλάδας:
Ο Πρόεδρος Μακάριος, αντιλαμβανόμενος τελικά τις οδυνηρές συνέπειες των μέχρι τότε παγίδων, προσπαθεί να επιφέρει μια «υποφερτά οδυνηρή τάξη» στα κυπριακά πράγματα και -με την σύμφωνη γνώμη της ελληνικής κυπριακής ηγεσίας- καταλήγει τον Φεβρουάριο του 1977 στην 1η Συμφωνία με τον Ραούφ Ντεκτάς, στη βάση της μετεξέλιξης της Κυπριακής Δημοκρατίας σε ενιαίο, ομόσπονδο Κράτος.
Αυτή την Συμφωνία οι Τούρκοι ουδέποτε την τίμησαν και ο Μακάριος κατάλαβε ότι «για τους Επιδρομείς, η κάθε συμφωνία θα είναι μόνο για να ζητούν την επόμενη φορά περισσότερα». Τον Ιούλιο 1977 καταγγέλλει δημόσια την Συμφωνία και επανακαθορίζει το Κυπριακό ως Ζήτημα Εισβολής & Κατοχής. Σε λιγότερο από ένα μήνα, πέθανε.
Ο Σπύρος Κυπριανού καταλήγει το 1979 σε 2η Συμφωνία με τον Ραούφ Ντεκτάς στα αχνάρια της πρώτης (αξιολόγησαν και τις προτεραιότητες), ξανά η πολιτική ηγεσία συμφωνεί και οι Τούρκοι -ξανά- ΔΕΝ τιμούν τα συμφωνηθέντα.
Το 1983 ο Κυπριανού επανεκλέγεται, προσπαθεί «να σηκώσει κεφάλι» και εγκαταλείπεται από την τότε Συγκυβέρνηση, η οποία και προσπάθησε να προκαλέσει πολιτικό πραξικόπημα σε συνεργασία με την τότε Αντιπολίτευση. Τελικά, ο Σπύρος Κυπριανού εκτοπίζεται στις εκλογές του 1988 από τον «Πρόεδρο-έκπληξη» Γιώργο Βασιλείου.
Για τα 15 χρόνια που ακολούθησαν (τα 5 Βασιλείου και τα 10 Κληρίδη) δυο μόνο λόγια -κοινά και για τους δύο: Ο ένας υποστηρίζει την πολιτική του άλλου, παίζοντας με τον Κυπριακό Λαό το παιγνίδι του «μαστίγιου και του καρότου»:
· Προωθούν ΔΗΘΕΝ ορθή Λύση ... αλλά ο ένας καταλήγει στις Ιδέες Γκάλι και ο άλλος στο Σχέδιο Αννάν.
· Ενισχύουν ΔΗΘΕΝ την Οικονομία ... αλλά ο πρώτος εξουδετερώνει Γεωργία, Κτηνοτροφία, Βιομηχανία και Τουρισμό και ο δεύτερος ξηλώνει τα 2/3 των κυπριακών νοικοκυριών με το ΧΑΚ.
· Αναβαθμίζουν ΔΗΘΕΝ την Άμυνα (με Εφεδρείες, Εθνοφυλακές, Αμυντικά Δόγματα και υποσχέσεις για νέα Οπλικά Συστήματα) ... αλλά κατεδαφίζονται τα πάντα, εν όψει της άφιξης του Σχεδίου Αννάν.
· Προσπαθούν ΔΗΘΕΝ για μια υγιή ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση ... αλλά -μέχρι και 8 μέρες πριν από την Ένταξη και σε ενορχήστρωση με Πρωθυπουργούς, Υπουργούς, Βουλευτές και Εισαγγελείς Κύπρου και Ελλάδας και κάμποσους ΜΗ ελληνόφωνους- ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ απειλούν και εκβιάζουν τον Κυπριακό Λαό με χίλιους τρόπους, ότι «ΕΑΝ ΔΕΝ ξηλώσουμε από μόνοι μας την Κυπριακή Δημοκρατία και να την μετατρέψουμε σε Αγγλο-τουρκικό έκτρωμα, θα πάθουμε όλα τα κακά του Κόσμου...».
.
Κύριος άξονα της πολιτικής τους ήταν «να είναι και οι δύο αρεστοί στους Άγγλους», τους οποίους και βοήθησαν να ετοιμάσουν το καταστροφικό Σχέδιο Αννάν.
Το ΤΙ μας ετοίμαζαν όλα αυτά τα χρόνια, ο Κυπριακός Λαός το αντιληφθήκαμε στις 11 Νοεμβρίου 2002 (3 μήνες ΠΡΙΝ από την εκπνοή της 2ης θητείας του Γλαύκου Κληρίδη), όταν κατέφθασε το 1ο Σχέδιο Αννάν.
Όταν μελετήσαμε εκείνο το «πράγμα» ανατριχιάσαμε:
Εάν λέγαμε «ΝΑΙ» σε εκείνη την συνταγή, θα ξηλώναμε με τα χέρια μας την Κυπριακή Δημοκρατία και θα αφανίζαμε τον ελληνισμό από τον Τόπο. Με δυο λόγια, θα γινόμασταν πατριδοκτόνοι και παιδοκτόνοι.
Γι’ αυτό, αφήνοντας πίσω Κόμματα και ΔΗΘΕΝ αρχηγούς, οι Έλληνες της Κύπρου πήραμε την Τύχη στα χέρια μας και αποφασίσαμε το ορθό:
Τον Απρίλιο του 2004, με επί κεφαλής έναν αξιοπρεπή Πρόεδρο -που στο μεταξύ ο Θεός θέλησε τότε να αποκτήσουμε- είπαμε συντριπτικά ΟΧΙ και -λίγες μέρες αργότερα- η Κυπριακή Δημοκρατία εντάχθηκε αλώβητη στη ΕΕ, κυρίαρχη επί ολοκλήρου του κυπριακού εδάφους, ισότιμη προς όλα τα άλλα Κράτη Μέλη και με όλους εμάς ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΣ Ευρωπαίους Πολίτες, με όλα τα Ανθρώπινα Δικαιώματα ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΑ, μέσα από τις Θεμελιώδεις Αρχές της ενωμένης Ευρώπης.
Αυτή η εξέλιξη, είναι το δεύτερο που ΔΕΝ μας συγχωρούν, από την μια οι Άγγλοι ΔΙΟΤΙ η κάποτε «αποικία Κύπρος» απέκτησε ίση ευρωπαϊκή ψήφο μαζί τους, αλλά και οι Τούρκοι ΔΙΟΤΙ «ενώ βρισκόμασταν σε Κατάσταση Πολιορκίας από το 1974, τους ξεγλιστρήσαμε και γίναμε από κάθε άποψη Ευρωπαίοι, ενώ οι ίδιοι προσπαθούν ακόμα «να απαλλαγούν από το σύνδρομο του ανθρωποειδούς και να γίνουν άνθρωποι».
ΔΥΣΤΥΧΩΣ όμως, αντί εκείνη την ώρα ΟΛΕΣ οι πολιτικές δυνάμεις να σεβαστούν την Λαϊκή Ετυμηγορία και να επενδύσουν στην ευρωπαϊκή μας κατάκτηση, προτού ακόμα κλείσουν οι Κάλπες του Δημοψηφίσματος ΚΑΠΟΙΕΣ πολιτικές φυσιογνωμίες άρχισαν να μεθοδεύουν την ΤΑΧΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ, αρχής γενομένης με την ανιστόρητη «διεθνή καταγγελία του Προέδρου της Δημοκρατίας για φασιστική ΔΗΘΕΝ συμπεριφορά στο Δημοψήφισμα».
Αυτή η ταχτική ανατροπής υλοποιείται από τις 24 Απριλίου 2004 μέχρι και σήμερα, στη βάση μιας ΣΥΜΦΩΝΗΜΕΝΗΣ και δοτής στρατηγικής, τριών σημείων:
· Από το Δημοψήφισμα και με στόχο «το τσιμέντωμα του ΝΑΙ την κατάλληλη ώρα», η τότε Συγκυβέρνηση υπέσκαψε κάθε προσπάθεια του Προέδρου Παπαδόπουλου για ΟΡΘΗ επίλυση του Κυπριακού.
· Για 4 χρόνια, η τότε Συγκυβέρνηση εκμαίευσε ΚΑΘΕ πολιτικό όφελος, μέχρι τις Προεδρικές Εκλογές του 2008.
· Και τέλος, την κατάλληλη -πράγματι- ώρα, οι τότε συγκυβερνώντες και σήμερα κυβερνώντες εγκατέλειψαν τον Πρόεδρο, σύμπλευσαν με τις υπόλοιπες μειοδοτικές δυνάμεις, εξαγόρασαν με κάποιες καρέκλες και μερικούς του Κέντρου, εξοστράκισαν τον Πρόεδρο του ΟΧΙ και εξασφάλισαν οριακά την εξουσία, παραπλανώντας τον Κόσμο ότι ΔΗΘΕΝ «θα επιτύχουν ΓΡΗΓΟΡΗ ΛΥΣΗ, διότι 1ον είναι αρεστοί στους Άγγλους και 2ον ο κ. Ταλάτ είναι σύντροφος από παλιά...».
Με αποτέλεσμα, από την ημέρα των Προεδρικών Εκλογών, να προωθείται τάχιστα το τσιμέντωμα της γνωστής «λύσης» και να καταβάλλεται έντονη προσπάθεια, 1ον για να δημιουργηθεί σύμπλεγμα ενοχής και υποταγής στους Έλληνες της Κύπρου ΔΙΟΤΙ ΔΗΘΕΝ «για όλα τα κακά του παρελθόντος φταίνε οι Έλληνες» και 2ον για να επιμολυνθεί το φρόνημα της Νέας Γενιάς [με πλαστογράφηση της ιστορίας και με ΔΗΘΕΝ «εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις»], ΣΥΝ η παγίδευση της Οικονομίας [με λαϊκίστικη κατασπατάληση των αποθεμάτων που παρέλαβαν], ΣΥΝ η αποδόμηση της Άμυνας [ΟΧΙ μόνο με το ξήλωμα της Εθνικής Φρουράς, αλλά και με την καθύβριση του Ενιαίου Αμυντικού Δόγματος, την ώρα που το τουρκικό πολεμικό ναυτικό και η αεροπορία της Τουρκίας αλωνίζουν τον κυπριακό θαλάσσιο και εναέριο χώρο, πλήττοντας την κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας].
Αυτή είναι η προσπάθεια, για 10 τώρα μήνες:
Πρώτα η Συμφωνία Χριστόφια-Ταλάτ της 23ης Μαίου 2008, που επισημοποίησε ότι η βάση της σκοπούμενης «λύσης» είναι η αποδόμηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία θα αναγνωρίσει το παράνομο Ψευδοκράτος και θα του εκχωρήσει κυριαρχία και κάθε άλλο, απαραίτητο πολιτειακό συστατικό, με σκοπό την δημιουργία δύο συνιστώντων κρατών (ένα του 82% και ένα του 18%), που θα συνεταιριστούν ΙΣΟΤΙΜΑ για να ιδρύσουν «το πράγμα» που ονόμασαν «Διζωνική, Δικοινοτική Ομοσπονδία».
Με λίγα λόγια, το πρώτο μέλημα του κ. Χριστόφια ως Πρόεδρος -και παρά τις ΔΗΘΕΝ υποσχέσεις του- ήταν να δολοφονήσει την Συμφωνία της 8ης Ιουλίου 2006, με την οποία ο Πρόεδρος Παπαδόπουλος πέτυχε «να ΘΑΦΤΕΙ το Σχέδιο Αννάν και να τεθεί η περίπου ορθή βάση για παρακάτω», και να επαναφέρει για τσιμέντωμα ένα...χειρότερο Σχέδιο Αννάν. Περιφρονώντας το συντριπτικό 76% των Ελλήνων της Κύπρου και ΧΩΡΙΣ να έχει καμιά τέτοια εντολή από τον Κυπριακό Λαό.
Δεκατρείς μέρες αργότερα, στις 5 Ιουνίου 2008, ο κ. Χριστόφιας γίνεται πλήρως αρεστός στην Αγγλία -με το Μνημόνιο της Συναντίληψης του με τον κ. Γκόρτον Μπράουν- επιβεβαιώνοντας κατ’ ουσία από την μια την νομιμότητα της κυριαρχίας των Βρετανικών Βάσεων στην Κύπρο, που βεβαίως ΔΕΝ μπορεί πλέον να είναι υποδεέστερη από τα προβλεπόμενα στο Σχέδιο Αννάν, ΔΗΛΑΔΗ «Αγγλική κυριαρχία επί του εδάφους, της θάλασσας και του αέρα της ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ Κυπριακής Δημοκρατίας» και από την άλλη τις Εγγυήσεις του 1960 (που όλοι γνωρίζουμε ΠΟΣΟ φερέγγυοι ήσαν).
Λησμονώντας πλήρως ο Πρόεδρος, ότι -πέραν από τον μειοδοτικό χαρακτήρα τους- τα αποικιοκρατικά αυτά φαινόμενα ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ από το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο, προς το οποίο -είτε του αρέσει είτε ΟΧΙ- η Κυπριακή Δημοκρατία οφείλει να συμμορφώνεται.
Έχοντας επιτελέσει -μέσα σε μερικές μόνο εβδομάδες- τα κύρια αυτά μαστιγώματα, η φροντίδα για τσιμέντωμα συνεχίστηκε και με άλλα «σπουδαία πράγματα»:
· Ο Πρόεδρος δεσμεύεται δημόσια για υποχρεωτική εκ περιτροπής Προεδρία.
Κάποιες λεπτομέρειες, όπως για παράδειγμα ότι η δέσμευση είναι ρατσιστική ή το ΕΑΝ ο Πρόεδρος θα είναι Τουρκοκύπριος ή Έποικος ... ΔΕΝ ανησυχούν τον Πρόεδρο! Αντίθετα, τα διευκρινίζει με την επόμενη δέσμευση.
· Ο Πρόεδρος δεσμεύεται δημόσια «να νομιμοποιήσει το Διεθνές Έγκλημα του Εποικισμού», δίδοντας την ευρωπαϊκή Κυπριακή Ιθαγένεια σε 50.000 κουβαλητούς Εποίκους.
Άρα ΝΑΙ, όταν -με το καλό- θα έχουμε Τούρκο Πρόεδρο ... αυτός μάλλον θα είναι Έποικος.
Αυτές οι «προεδρικές δεσμεύσεις» έγιναν, προτού ΚΑΝ να αρχίσουν «οι διαπραγματεύσεις και τα παζαρέματα», ΑΛΛΑ και χωρίς ο Λαός να έχει εξουσιοδοτήσει τον Πρόεδρο για τέτοιες μειοδοσίες.
Και επειδή, η φαιά ουσία του Κόσμου είναι τουλάχιστο ίση με εκείνη του Προέδρου, φυσιολογική και η απορία:
Είναι ή ΔΕΝ είναι όλα προκατασκευασμένα και σικέ, όταν για βασικότατα θέματα η μία πλευρά δεσμεύεται δημόσια ΠΡΟΤΟΥ ακόμα αρχίσει να συνομιλεί;
Και η κοινή λογική απαντά: Βεβαίως είναι όλα σικέ. ΔΕΝ μας το είπε από το 2004 ο σημερινός Πρόεδρος, όταν πρώτα είπε ΝΑΙ και μετά -για να μην χάσει το Κόμμα μέσα από τα χέρια του- αποφάσισε «να πει ένα ‘χλιαρό ΟΧΙ’ ... για να τσιμεντώσει στην ώρα του το ΝΑΙ»; Ε, τώρα είναι η ώρα του τσιμεντώματος, ο Πρόεδρος είναι συνεπής και το αποδεικνύει με την επόμενη δέσμευση:
Δεσμεύεται ο Πρόεδρος και -στις 3 Σεπτεμβρίου 2008- αρχίζει ΔΗΘΕΝ «διαπραγματεύσεις», ΧΩΡΙΣ κανένα απολύτως νέο δεδομένο στα χέρια του, παρά μόνο ... ΓΙΑ ΝΑ ΕΜΠΛΕΞΕΙ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ στην διαδικασία «του πλήρους τσιμεντώματος», λέγοντας και ξαναλέγοντας ΠΛΕΟΝ ότι «τώρα που αρχίσαμε, δεν μας συμφέρει να αποχωρήσουμε από τις Διαπραγματεύσεις ... διότι θα μας παρεξηγήσουν οι Ξένοι».
Φτιάχνουν ΔΗΘΕΝ «ομάδες εργασίας και τεχνικές επιτροπές» (για να θυμίζουν λίγο 8η Ιουλίου), αρχίζουν με τον κ. Ταλάτ ΔΗΘΕΝ «να συμφωνούν και να διαφωνούν», δημιουργούν ΔΗΘΕΝ «καλαθάκι για τα συμφωνημένα και ένα μεγαλύτερο καλάθι για τα αμφισβητούμενα» και -πάντα ΔΗΘΕΝ- απορούν «ΓΙΑΤΙ ο κ. Ντάουνερ των Η.Ε. είναι αισιόδοξος, αφού ... πρόοδος ΔΕΝ γίνεται»!
Απαντά και πάλι η κοινή λογική: ΔΙΟΤΙ, απλούστατα, ο κ. Ντάουνερ οφείλει να είναι λιγότερο υποκριτής απο τους κυρίους Χριστόφια και Ταλάτ, γνωρίζει ο άνθρωπος ότι «όλα είναι σικέ και το αποτέλεσμα ένα θα είναι» ΚΑΙ -για να αποδειχθεί στο τέλος «διορατικός και ικανός διπλωμάτης»- παίζει και εκείνος τον δικό του ρόλο, όπως και η Αγγλία, ΟΠΩΣ και η Ελλάδα και ιδίως η Τουρκία, οι οποίοι -μαζί με τον κ. Χριστόφια και τους συνοδοιπόρους του- ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ το παιγνίδι «την Λύση θα την βρουν μεταξύ τους οι Κύπριοι».
Εάν είναι ποτέ δυνατό! «Το θύμα να συζητά με τον εαυτό του», για να βρει την λύση της Λύτρωσης από τα δεινά της βάρβαρης Επιδρομής και της -για 35 χρόνια- παράνομης Κατοχής και να απαλλάσσει την Τουρκία (μαζί και την Αγγλία, μαζί και την Ελλάδα) από κάθε ευθύνη του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος...
Ας δούμε όμως και την κύρια αποστολή του Προέδρου, που είναι «ο ΤΡΟΠΟΣ που θα μετατρέψει το ΟΧΙ σε ΝΑΙ»! Εδώ, θα είμαστε πιο ρεαλιστές και θα πούμε ότι «ο Λαός, σίγουρα διαθέτει περισσότερη φαιά ουσία από τον Πρόεδρο και τους βοηθούς του»:
Γιατί άραγε, η κάθε συνάντηση Χριστόφια-Ταλάτ «αρχίζει ή τελειώνει» με ιδιαίτερη μεταξύ τους συνάντηση;
ΔΙΟΤΙ, απάντά η κοινή λογική όλων μας, εκεί είναι η ουσία, εκεί είναι που συμφωνούνται τα «επόμενα βήματα για παραπλάνηση του Κόσμου». Γι’ αυτό και υπάρχει ΠΛΗΡΗΣ συσκότιση, γι’ αυτό και -κάθε φορά- ο λαϊκισμός και η παραπλάνηση αλλάζουν όψη και μορφή:
Θα πεις «εκείνο και ετούτο» και εγώ «θα αντιδράσω με αυτό τον τρόπο»...
Μερικά παραδείγματα, που τα ζήσαμε:
· Θα ανοίξουμε την οδό Λήδρας. Εγώ θα φύγω αμέσως για το Λονδίνο κι εσύ θα κάμεις κάποιες ανοησίες. Εγώ θα παρακάμψω τον προεδρεύοντα και το Υπουργικό Συμβούλιο, θα ακυρώσω την συνάντηση με τον Πρωθυπουργό της Αγγλίας, θα επιστρέψω πίσω με την ίδια πτήση, θα είμαι αυστηρός και θα υποχωρήσεις ... και ο αφελής Λαός θα με θαυμάσει...
· Θα πάω στη Μόσχα, θα δακρύσω με τις αναμνήσεις μου και θα πω αυτά τα πράγματα και εσύ θα είσαι καταπελτικός, για να βγω εγώ παλικάρι...
· Θα αρχίσω ΤΩΡΑ έρευνες για κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, το τουρκικό πολεμικό ναυτικό ΝΑ με παρενοχλήσει και εγώ να συνεχίσω, για να φανώ δυναμικός και να αυξήσω την πυγμή μου και την εσωτερική μου επιρροή...
· Στο μεταξύ, μην έχεις έννοια: Εγώ ήδη δεσμεύτηκα «να σε διευκολύνω» (αυτό είπα στους Έλληνες και το έχαψαν) με την «εκ περιτροπής Προεδρεία» και με τους «50.000 Εποίκους», που ξέρεις καλά ότι «με τις οικογένειες τους ή αυτές που θα δημιουργήσουν, μιλούμε για μισό εκατομμύριο κουβαλητούς». Θα έχω, βέβαια, κι άλλες ευκαιρίες «να σε διευκολύνω»...
Και την βρήκε ο Πρόεδρος την ευκαιρία όταν, με την κοινή ανακοίνωση που έκαμε από κοινού με τον Ταλάτ για το θέμα της Γάζας, μοίρασε εξ ίσου με τον Ψευδοπρόεδρο το κυρίαρχο δικαίωμα «να εκφράζει από μόνος του -ως ο διεθνώς αναγνωρισμένος Πρόεδρος- τις θέσεις της Κυριακής Δημοκρατίας επί διεθνών ζητημάτων».
Έτσι είναι που θα τσιμεντωθεί ο Συνεταιρισμός των 2 ίσων, συνιστώντων κρατών που συμφώνησαν στις 23 Μαΐου: Με μικρές δόσεις και με τρόπο, που -όταν θα μας ξαναφέρουν το καταστροφικό «σχέδιο»- ο Κόσμος να το θεωρήσει φυσιολογικό και να το αποδεχθεί.
Þ Όπως ακριβώς συμβαίνει, με τις μικρές δόσεις δηλητηρίου που ΔΕΝ προκαλούν την άμεση αντίδραση του οργανισμού, ΑΛΛΑ τελικά τον εξουθενώνουν και τον σκοτώνουν...
· Επιστέγασμα -για την ώρα- ήταν το τελευταίο «πάρα-δώσε δηλώσεων», όταν:
Ο μεν κ. Ταλάτ μας είπε θρασύτατα ότι «στις Διαπραγματεύσεις, η δική του δουλειά είναι να βελτιώνει το Σχέδιο Αννάν προς όφελος των Τούρκων» και ότι «το κυριότερο και δυσκολότερο θέμα είναι το περιουσιακό». Ούτε το ξήλωμα του Κράτους, ούτε οι Αγνοούμενοι, ούτε η επιστροφή των Προσφύγων, ούτε οι Έποικοι είναι κυριότερα, αλλά μόνο ... ‘το περιουσιακό’!
Ο δε κ. Χριστόφιας ΔΕΝ αντιδρά, παρά μόνο για να δηλώσει με λαϊκίστικο παράπονο ότι «οι Τούρκοι ζητούν περισσότερα απ’ όσα τους έδινε το Σχέδιο Αννάν, γι’ αυτό και θα πρέπει να συζητήσουμε περισσότερο...».
Μας έλυσε και την τελευταία απορία ο Πρόεδρος: Όταν μας έλεγε ότι «άλλα λέει μέσα ο Ταλάτ και άλλα έξω», εννοούσε ότι «μέσα συμφωνούν στο Σχέδιο Αννάν, αλλά έξω ο Ταλάτ ζητά περισσότερα».
Τι είναι που περιμένει τώρα ο Πρόεδρος! Να τον λυπηθούμε και να ευχηθούμε «να φέρει τον νου του ο Ταλάτ, για να τσιμεντωθεί επί τέλους το Σχέδιο Αννάν και να ευτυχίσουμε»;
Και τι έχουν να μας πουν για όλ’ αυτά οι συνεργαζόμενες πολιτικές φυσιογνωμίες;
Ότι «αντιδρούν ΠΑΡΘΕΝΙΚΑ», ΜΕΤΑ που ο Πρόεδρος θα τους δεσμεύσει με την κάθε μειοδοσία; Ή μήπως θεωρούν ως άλλοθι «τις λαϊκίστικες φωνασκίες για το κοινό ανακοινωθέν για την Γάζα και την θεατρινίστικη επιστροφή του δώρου προς τον Ταλάτ».
Γιατί αποδέχονται «πρώτα να τους δεσμεύει και μετά ... να παραπατούν»; Αυτή την εντολή είναι που πήραν από τους οπαδούς του ΔΗΚΟ και της ΕΔΕΚ, όταν αποδέχθηκαν τις καρέκλες και συνεργάστηκαν; Εάν διατηρούν ακόμα ίχνος αξιοπρέπειας, να πουν στον κόσμο τους «MEA CULPA η συνεργασία με αυτόν τον Πρόεδρο» και να αποχωρήσουν. Είναι ήδη συναυτουργοί στο κακό που έγινε τους τελευταίους 10 μήνες, ας το περιορίσουν μέχρι εδώ...
Που το πάνε δηλαδή, όλοι αυτοί μαζί! Να ξηλώσουν την Κυπριακή Δημοκρατία, να παραχωρήσουν κυριαρχία και έδαφος στον παράνομο Εισβολέα, να αναγνωρίσουν το τουρκικό ψευδοκράτος, να πετάξουν στον κάλαθο των αχρήστων την ευρωπαϊκή μας ταυτότητα και όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα, να αποδεχθούν τον βιασμό των ιερών και οσίων μας από τους Εποίκους και να αγγλο-τουρκοποιήσουν τελειωτικά την Κύπρο;
Και όλα αυτά ΓΙΑΤΙ! Επειδή, για την Κύπρο ΔΗΘΕΝ «η λύση της Διζωνικής, Δικοινοτικής Ομοσπονδίας είναι καλή», ΕΝΩ οι Αφρικανοί κατάλαβαν πως ήταν ρατσιστική και την απέρριψαν; Ή μήπως, για να είναι «ο Α ή ο Β αρεστός προς τους Εχθρούς του Τόπου μας»;
ΑΥΤΗ την αποστολή ανέλαβαν; Χωρίς να τους ενοχλεί καθόλου, ότι η σημερινή πορεία θα καταλήξει στον πλήρη εξευτελισμό ΟΛΩΝ ΜΑΣ, με την ακόμα παραπέρα διαίρεση μας «σε Πρόσφυγες που θα επιστρέψουν και σε Πρόσφυγες που ΔΕΝ θα επιστρέψουν», πράγμα που θα σημαίνει ΕΜΦΥΛΙΟ ΣΠΑΡΑΓΜΟ, με άμεση συνέπεια την τελειωτική καταστροφή Κράτους και Λαού!
Κυρίες & Κύριοι,
Ο Κυπριακός Λαός παρακολουθεί τους τελευταίους 10 μήνες ένα θέατρο φρίκης, του οποίου «τους αποκρουστικούς ηθοποιούς χειροκροτούν μόνο, οι ΠΛΑΝΟΔΙΟΙ που πουλούν λουλούδια».
Το δράμα θα είναι, πως «ΟΤΑΝ η κακή αυτή παράσταση ολοκληρωθεί και πέσει η αυλαία, οι μεν πλανόδιοι θα έχουν ήδη φύγει με την είσπραξη, αλλά το θέατρο και οι θεατές θα έχουν καεί από τα πυροτεχνήματα που θα τους έχουν πετάξει οι αποκρουστικοί ηθοποιοί, κατά την διάρκεια της παράστασης...».
Εάν παραμείνουμε απλοί θεατές, το τέλος θα είναι καταστροφικό για τον Τόπο, για μας, για τα Παιδιά μας... Και τότε, θα είναι πλέον πολύ αργά για οποιαδήποτε αντίδραση, όπως αργά ήταν και το 1974 για να αντιδράσουμε στα θέατρα που παίχτηκαν, με ΕΜΑΣ πάντα, τους ίδιους θεατές...
Μια μόνο θα είναι η διαφορά: Ότι -ΑΥΤΗ την φορά- η Λεμεσός, η Λάρνακα, η Πάφος και η μισή Λευκωσία ΔΕΝ θα αρκέσουν για να φιλοξενήσουν Έλληνες Πρόσφυγες. Διότι, θα τις έχουν κατακλύσει και καταπνίξει -από εδώ στην παραλία μέχρι όπου φτάνει η φαντασία μας- οι 100δες χιλιάδες κύπριοι, ευρωπαίοι ... Έποικοι.
Προς όσους, λοιπόν, ετοιμάζονται να τσιμεντώσουν την καταστροφή, εμείς υπενθυμίζουμε ΠΩΣ «όταν γίνεσαι αρεστός προς τον Εχθρό σου, ΕΣΥ είσαι πλέον ο μεγάλος Εχθρός της Πατρίδας σου»!
Τους υπενθυμίζουμε, ότι «η Κατοχή της Κύπρου είναι ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΚΑΤΟΧΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ», ότι το έγκλημα του Εποικισμού διαπράττεται εναντίον ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ και ότι το Ζήτημα της Κύπρου ΔΕΝ λύεται με «θέατρα μεταξύ ΔΗΘΕΝ ηγετών», ΑΛΛΑ με διάλογο αυστηρών προϋποθέσεων μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την μια και της παράνομης Τουρκίας από την άλλη» και με στόχο το αυτονόητο, ΔΗΛΑΔΗ τα ίδια ακριβώς εκείνα που δικαιούνται και έχουν τα 500 εκατομμύρια, ισότιμοι προς εμάς Ευρωπαίοι: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ και ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.
Αυτή είναι η ΓΡΑΜΜΗ, που ούτε κόκκινη ούτε εύκαμπτη είναι, αλλά ΓΡΑΜΜΗ ΑΠΑΡΑΒΙΑΣΤΗ που ΔΕΝ ΠΑΖΑΡΕΥΕΤΑΙ.
Να πάψουν, λοιπόν, επίσημα, ελληνικά χείλη να ασκούν ψυχολογική καταπίεση στον Κόσμο και να βοηθούν την τουρκική προπαγάνδα με ατεκμηρίωτες αναφορές ότι ΔΗΘΕΝ «για ΟΛΑ φταιν οι Έλληνες», γιατί μας κατάντησαν, αντί το Κράτος να προστατεύει τον Κόσμο του, ο Κόσμος να πρέπει να βγει στους δρόμους για να προστατεύσει το Κράτος...
Η Κίνηση ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ & ΚΡΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ, θα προστατεύσει την αξιοπρέπεια του Κράτους και του Κόσμου χωρίς να βγει στους δρόμους: Σε λίγες μέρες, ένα επιστημονικά τεκμηριωμένο έργο θα δώσει -προς κάθε υποκείμενο- αναντίρρητη απάντηση «για το ποιος έφταιξε ή ΔΕΝ έφταιξε για τα δεινά του Κυπριακού Λαού». Είναι κάτι, που έπρεπε να γίνει από τις κυπριακές και τις ελλαδικές Πρεσβείες πριν από 10ετίες... Θα γίνει από εμάς, σε λίγες μέρες.
Όσον αφορά το ανόητο επιχείρημα «όποιος έχει να προτείνει άλλη λύση, ας έλθει να μας την πει», ΕΜΕΙΣ ΤΟΥΣ ΛΕΜΕ ότι:
Εάν εσείς, Κύριοι, που κυβερνάτε και συγκυβερνάτε, ΔΕΝ γνωρίζετε την ορθή λύση, να πάτε στο καλό και να έλθουν ΑΛΛΟΙ που την ξέρουν.
Και προχωρούμε, για να τους πούμε ότι:
Την ίδια ώρα, που θα καλέσουμε τον Κόσμο να πει το νέο ΟΧΙ στα δικά σας «σχέδια», εκείνη και ΜΟΝΟ εκείνη την ώρα θα δώσουμε με λεπτομέρεια και την «Πρόταση του ΝΑΙ».
Μια Πρόταση ρεαλιστική και ισορροπημένη, που θα αναβαθμίζει -και όχι να εξαφανίζει- την Κυπριακή Δημοκρατία, που θα είναι αναντίλεκτα λογική, δίκαιη, βιώσιμη και λειτουργική, που ΔΕΝ θα πλήττει κανενός τα «συμφέροντα» και που -προ πάντων- θα είναι ΑΞΙΟΠΡΕΠΗΣ για κάθε νόμιμο Κύπριο Πολίτη.
Μέχρι εκείνη την ώρα, να ΜΗΝ περιμένουν καμιά Πρόταση, ΔΙΟΤΙ δεν τους εμπιστευόμαστε και ΔΙΟΤΙ ξέρουμε, πως -εάν τους δώσουμε την Πρόταση- θα την παραδώσουν για να την κατακρεουργήσουν οι «χάρτινοι καρχαρίες» των Επιτελείων τους.
Η Πρόταση θα αφορά τον Λαό και θα απευθυνθεί ΠΡΩΤΑ προς τον Λαό. Υπομονή, θα γίνει και τούτο.
Αγαπητοί Φίλοι,
Το Σχέδιο Αννάν ξανάρχεται με όλο το καταστροφικό του μεγαλείο, ΑΚΡΙΒΩΣ όπως μας δήλωσε τότε ο Άγγλος κ. Χάνεϋ: «Εάν απορρίψετε το Σχέδιο, εμείς -οι Εγγλέζοι δηλαδή- θα το φέρνουμε ξανά και ξανά, μέχρι που να πείτε το ΝΑΙ».
Και επειδή -εάν η νέα αυτή απειλή περάσει- θα είναι και η τελευταία, η Κίνηση ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ & ΚΡΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ θα ενημερώνει και θα διαφωτίζει διαρκώς κάθε Έλληνα, εντός και εκτός Κύπρου, καταλήγοντας πάντοτε με το ίδιο μήνυμα:
Την ώρα που κάποιοι τσιμεντώνουν την καταστροφή, ο Κυπριακός Λαός ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ να τσιμεντώνουμε ΓΡΑΝΙΤΕΝΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ.
Χωρίς να φοβόμαστε κανένα και με την πίστη που μας δίνει το πανανθρώπινο Δίκαιο.
Αυτό το Δίκαιο είναι μαζί μας, γι’ αυτό μαζί μας είναι και ο Θεός.
Νά’ στε πάντα καλά.
No comments:
Post a Comment