ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ
TΟΥ ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ
ΜΟΛΙΣ ο Ειδικός Αντιπρόσωπος του ΟΗΕ διάβασε το ανακοινωθέν της 23ης Μαΐου 2008, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εξέφρασε την ικανοποίησή του για το αποτέλεσμα. Κι όμως: Έπρεπε να οδύρεται για την ολέθρια κατολίσθησή του, επειδή γνώριζε -από πρώτο χέρι- πώς ο Γλ. Κληρίδης είχε υποπέσει στο ίδιο ολίσθημα, το 2000. Δυστυχώς, και ο Δ. Χριστόφιας δεν κατάφερε να παρακάμψει τους σκοπέλους, στην οικοδόμηση των οποίων συνήργησε, για να σπεύδει λίγες μέρες αργότερα κάθιδρος να παρακαλεί τους Κινέζους, τους Ρώσους, τους Γάλλους να τον γλιτώσουν από τους Αμερικανούς. Αναφερόμαστε στο ανακοινωθέν της 23ης Μαΐου περί «δύο συνιστώντων κρατών» και περί του «ισοτίμου καθεστώτος» τους. Ο Δ. Χριστόφιας δεν ενομιμοποιείτο να διαπράξει χειρότερο λάθος. Επειδή πολλοί ξεχνούν, θα θυμίσουμε τα γεγονότα, για να καταδειχθεί το μέγεθος της ανεπίτρεπτης κατολίσθησης του Προέδρου.
Το 2000, ο πρόεδρος Κληρίδης και ο κατοχικός Ντενκτάς διεξάγουν εκ του σύνεγγυς συνομιλίες, μετά το γνωστό ανακοινωθέν της ομάδας των G8, όπου όλα μπαίνουν στο τραπέζι. Το ΑΚΕΛ και ο Δ. Χριστόφιας ορθά καταγγέλλουν την κατολίσθηση Κληρίδη, που συμπληρώνεται με τη δήλωση Ανάν, στις 12 Σεπτεμβρίου 2000. Στη δήλωσή του, που προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων, ο Ανάν σημείωνε ότι «στο πλαίσιο της συνολικής διευθέτησης του Κυπριακού, πρέπει να αναγνωριστεί σαφώς το ισότιμο καθεστώς των δύο μερών». Πώς αντέδρασε, τότε, ο Δ. Χριστόφιας; Σε δηλώσεις του (12.9.2000), στον ελληνικό ραδιοσταθμό του Λονδίνου (LGR), είπε ότι η δήλωση του Γενικού Γραμματέα για «καθεστώς ισότητας» αποβλέπει στο να ικανοποιήσει τον Τ/κ ηγέτη Ραούφ Ντενκτάς. «Θέλω να υπενθυμίσω ότι στη διάρκεια των συνομιλιών στη Γενεύη (ο Ντενκτάς) έθεσε ευθύς εξαρχής το θέμα της εξίσωσης για να μπει σε ουσιαστικό διάλογο προς λύση του Κυπριακού», είπε ο Δ. Χριστόφιας, προσθέτοντας ότι τα Ην. Έθνη «έπαψαν πλέον να μιλούν για τις δύο κοινότητες, έπαψαν πλέον να λένε ότι οι συνομιλίες γίνονται μεταξύ των εκπροσώπων των δύο κοινοτήτων» και ότι «ενώ μιλούσαν αρχικά για δύο πλευρές, τώρα μιλούν για δύο μέρη».
»Μεταβαίνοντας στη Νέα Υόρκη», πρόσθεσε, «είχα προβεί στην ίδια δήλωση», σημειώνοντας ότι τότε ο Ανάν έκανε μια προσπάθεια, με υπόδειξη του Αμερικανού Προεδρικού Απεσταλμένου για το Κυπριακό, Άλφρεντ Μόουζες, να εκδώσει δήλωση. Όπως είπε ο κ. Χριστόφιας, ο Γλ. Κληρίδης «είχε διαφωνήσει ριζικά και κάθετα με την έκδοση μιας τέτοιας δήλωσης, διότι αυτό σημαίνει ότι προδιαγράφεται, με την έναρξη ουσιαστικού διαλόγου, ότι ο Ντενκτάς έχει όλη τη δυνατότητα να οδηγήσει τα πράγματα στην ισότητα όπως εκείνος την αντιλαμβάνεται και όπως εκείνος την ερμηνεύει ως αποτέλεσμα, μάλιστα, και των συνομιλιών. Αυτό γίνεται και τώρα» και πρόσθεσε ότι «τελικά οδηγούμεθα σε ισότιμα μέρη και σε ισότιμους προέδρους».
Ο κ. Χριστόφιας επισήμανε ότι, «δυστυχώς, εκεί θέλουν να οδηγήσουν τα πράγματα η Τουρκία και ο Ντενκτάς και βλέπουμε αυτήν τη σοβαρή ανοχή από πλευράς του αμερικανικού παράγοντα», σημειώνοντας ότι «πίσω από αυτήν τη δήλωση είναι φανερά ο αμερικανικός παράγοντας και κρυφά ο βρετανικός» και «οδηγούν τα πράγματα σε επισημοποίηση της εκτροπής, η οποία έχει ξεκινήσει να είναι εμφανής από τον Ιούνιο του 1999». Ας κάνουμε ένα χρονικό άλμα οκτώ χρόνων. Τι άλλαξε; Μόνον τα ονόματα των δύο πρωταγωνιστών. Αυτά που ο Δ. Χριστόφιας κατάγγελλε -ορθά- το Σεπτέμβριο του 2000, γιατί τα δέχτηκε στις 23 Μαΐου 2008; Είναι ή όχι περαιτέρω ολέθρια εκτροπή και καταστροφική κατολίσθηση; Γιατί επέδειξε τέτοια πολιτική... φιλανθρωπία έναντι του κατοχικού Ταλάτ; Τον βοήθησε να θάψει καλύτερα την Κύπρο;
Hλ. διεύθυνση: s.iacovides@simerini.com
TΟΥ ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ
ΜΟΛΙΣ ο Ειδικός Αντιπρόσωπος του ΟΗΕ διάβασε το ανακοινωθέν της 23ης Μαΐου 2008, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εξέφρασε την ικανοποίησή του για το αποτέλεσμα. Κι όμως: Έπρεπε να οδύρεται για την ολέθρια κατολίσθησή του, επειδή γνώριζε -από πρώτο χέρι- πώς ο Γλ. Κληρίδης είχε υποπέσει στο ίδιο ολίσθημα, το 2000. Δυστυχώς, και ο Δ. Χριστόφιας δεν κατάφερε να παρακάμψει τους σκοπέλους, στην οικοδόμηση των οποίων συνήργησε, για να σπεύδει λίγες μέρες αργότερα κάθιδρος να παρακαλεί τους Κινέζους, τους Ρώσους, τους Γάλλους να τον γλιτώσουν από τους Αμερικανούς. Αναφερόμαστε στο ανακοινωθέν της 23ης Μαΐου περί «δύο συνιστώντων κρατών» και περί του «ισοτίμου καθεστώτος» τους. Ο Δ. Χριστόφιας δεν ενομιμοποιείτο να διαπράξει χειρότερο λάθος. Επειδή πολλοί ξεχνούν, θα θυμίσουμε τα γεγονότα, για να καταδειχθεί το μέγεθος της ανεπίτρεπτης κατολίσθησης του Προέδρου.
Το 2000, ο πρόεδρος Κληρίδης και ο κατοχικός Ντενκτάς διεξάγουν εκ του σύνεγγυς συνομιλίες, μετά το γνωστό ανακοινωθέν της ομάδας των G8, όπου όλα μπαίνουν στο τραπέζι. Το ΑΚΕΛ και ο Δ. Χριστόφιας ορθά καταγγέλλουν την κατολίσθηση Κληρίδη, που συμπληρώνεται με τη δήλωση Ανάν, στις 12 Σεπτεμβρίου 2000. Στη δήλωσή του, που προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων, ο Ανάν σημείωνε ότι «στο πλαίσιο της συνολικής διευθέτησης του Κυπριακού, πρέπει να αναγνωριστεί σαφώς το ισότιμο καθεστώς των δύο μερών». Πώς αντέδρασε, τότε, ο Δ. Χριστόφιας; Σε δηλώσεις του (12.9.2000), στον ελληνικό ραδιοσταθμό του Λονδίνου (LGR), είπε ότι η δήλωση του Γενικού Γραμματέα για «καθεστώς ισότητας» αποβλέπει στο να ικανοποιήσει τον Τ/κ ηγέτη Ραούφ Ντενκτάς. «Θέλω να υπενθυμίσω ότι στη διάρκεια των συνομιλιών στη Γενεύη (ο Ντενκτάς) έθεσε ευθύς εξαρχής το θέμα της εξίσωσης για να μπει σε ουσιαστικό διάλογο προς λύση του Κυπριακού», είπε ο Δ. Χριστόφιας, προσθέτοντας ότι τα Ην. Έθνη «έπαψαν πλέον να μιλούν για τις δύο κοινότητες, έπαψαν πλέον να λένε ότι οι συνομιλίες γίνονται μεταξύ των εκπροσώπων των δύο κοινοτήτων» και ότι «ενώ μιλούσαν αρχικά για δύο πλευρές, τώρα μιλούν για δύο μέρη».
»Μεταβαίνοντας στη Νέα Υόρκη», πρόσθεσε, «είχα προβεί στην ίδια δήλωση», σημειώνοντας ότι τότε ο Ανάν έκανε μια προσπάθεια, με υπόδειξη του Αμερικανού Προεδρικού Απεσταλμένου για το Κυπριακό, Άλφρεντ Μόουζες, να εκδώσει δήλωση. Όπως είπε ο κ. Χριστόφιας, ο Γλ. Κληρίδης «είχε διαφωνήσει ριζικά και κάθετα με την έκδοση μιας τέτοιας δήλωσης, διότι αυτό σημαίνει ότι προδιαγράφεται, με την έναρξη ουσιαστικού διαλόγου, ότι ο Ντενκτάς έχει όλη τη δυνατότητα να οδηγήσει τα πράγματα στην ισότητα όπως εκείνος την αντιλαμβάνεται και όπως εκείνος την ερμηνεύει ως αποτέλεσμα, μάλιστα, και των συνομιλιών. Αυτό γίνεται και τώρα» και πρόσθεσε ότι «τελικά οδηγούμεθα σε ισότιμα μέρη και σε ισότιμους προέδρους».
Ο κ. Χριστόφιας επισήμανε ότι, «δυστυχώς, εκεί θέλουν να οδηγήσουν τα πράγματα η Τουρκία και ο Ντενκτάς και βλέπουμε αυτήν τη σοβαρή ανοχή από πλευράς του αμερικανικού παράγοντα», σημειώνοντας ότι «πίσω από αυτήν τη δήλωση είναι φανερά ο αμερικανικός παράγοντας και κρυφά ο βρετανικός» και «οδηγούν τα πράγματα σε επισημοποίηση της εκτροπής, η οποία έχει ξεκινήσει να είναι εμφανής από τον Ιούνιο του 1999». Ας κάνουμε ένα χρονικό άλμα οκτώ χρόνων. Τι άλλαξε; Μόνον τα ονόματα των δύο πρωταγωνιστών. Αυτά που ο Δ. Χριστόφιας κατάγγελλε -ορθά- το Σεπτέμβριο του 2000, γιατί τα δέχτηκε στις 23 Μαΐου 2008; Είναι ή όχι περαιτέρω ολέθρια εκτροπή και καταστροφική κατολίσθηση; Γιατί επέδειξε τέτοια πολιτική... φιλανθρωπία έναντι του κατοχικού Ταλάτ; Τον βοήθησε να θάψει καλύτερα την Κύπρο;
Hλ. διεύθυνση: s.iacovides@simerini.com
No comments:
Post a Comment